KISKANMAAA

Çocuk yetiştirmekle ilgili uzmanların bir sürü uyarısı hergün bizlere ulaşıyor. Uzmanların beslenme, eğitim, kişisel gelişim vb önerilerine kulak veriyoruz, büyüklerimizden farklı, daha bilinçli yetiştirmeye özen gösteriyoruz. Ama hem uzmanların hem bizim esas odak noktamız olması gereken "mutlu çocuk yetiştirme" konusunu bu bilgi yağmurunda kaybediyoruz. Mutluluğun temelinde kendini sevme, ailede koşulsuz sevgi ve sahip olduklarımızla mutlu olma olmalı. Ama biz tüm bunları gölgeleyebilecek olan bir duyguyu, kıskançlığı konuşmayı unutuyoruz.

Kıskançlığın üstüne düşülmeyen, sadece yeni kardeşler olunca gündeme gelen bir konu olması özellikle günümüzün rekabetçi, bir çok uyarana açık, kapitalist topluma doğan ve paylaşmayı bilmeyen neslini son derece negatif etkiliyor.
Kıskançlığın son derece normal bir duygu olduğunu kabul etsek de bunun küçük yaşta bastırılarak kontrol etmeyi öğrenilmesi gerekiyor.

Kıskançlık ruhun hastalığıdır sözüne çok katılıyorum. Kıskanç insanların sahip olduklarıyla mutlu olamayan, diğerlerinin koşullarına ulaşmak için kendilerini mutsuz yapan rekabetçi ve ruhu dağınık insanlar olduklarına inanıyorum.

Oysa ki çocuklarımıza sadece kendilerini mutlu edecek küçük şeylerin farkındalığını yaşatırsak, kendi yeteneklerini geliştirmeye odaklarsak, onunla konuşarak, paylaşmanın önemli olduğunu, arkadaşlıklarını sürdürebilmesi için bazı şeyleri paylaşarak fedakârlık yapması gerektiğini anlatırsak kıskanç olmayan mutlu cocuklar yetistirebiliriz. Bizler de paylaşımcı tavırlarımız ve davranışlarımızla çocuğumuza örnek olmaya çalışmalıyız.
Ama bir kıyafet alıp "arkadaşların seni kıskanacak" dediğinizde, "aman kıskanır" diye başka bir çocuğu ya da bir hayvanı kucağınıza alıp sevmediğinizde onu mutlu ettiğinizi sanıp aslında kıskanç ve mutsuz bir çocuğun temellerini atmış bulunuyorsunuz.

Yıllardır kimseyle kıyaslamadan kendi mutluluğumun peşinden koşan biri olarak annemin beni yetiştirriken gösterdiği özeni kızımda da gösterdim. Bunu test etmek için geçenlerde kızıma(10 yaş) okulda bir etkinlikteki bir rolü kaptırdığı arkadaşını kıskanıp kıskanmadığını sordum. Cevabını aynen aktarıyorum: tabii ki kıskandım anne, herkes kıskanır bu çok normal. Ama bunun için arkadaşlığımı bozmam, arkadaşımı alkışladım. Ben de başka etkinlikte rol alıyorum hem.

Çocuğunuzun koşulsuz sevildiğini bilmesi, sevgiyle verilen şeylerle mutlu olması gerektiğini ve bazı duyguları yönetmeyi öğrenmesi için önce kendinizini mutlu edin lütfen. Bir anne olarak çocuklarımızı sevgi, kültür, ahlak ve güzel duygularla büyütelim.

Güveler, elbiseleri nasıl kemirirse kıskançlık da insanı öyle kemirir. Saint Chryston

Haset, ateş nasıl odunu yer yutarsa iyilikleri yer yutar, mahveder. Hadis-i Şerif

Haset, başkasının balını kendi ağzına zehir etmektir. Cenap Şahabettin

Kıskançlığımız kıskandığımız kişilerin mutluluğundan daha uzun ömürlüdür.  La Rochefoucauld

Kıskançlığımızı ancak sevgi ile yenebiliriz.  Goethe