Sevdiğim şehre ilk kez uçakla gittim, Çarşamba Havaalanı gördüğüm en şirin havaalanıydı. İnerken manzara nefis, deniz ve yeşil bir arada. O devasa havaalanları gibi ürkütücü olmayan küçük ve samimi bir meydan. Şehre giderken uzun yılların ardından beni ne gibi değişikliklerin beklediği heyecanı vardı içimde. En önemlisi de uzun zamandır hasta olan teyzemi bir an önce kucaklama, çok özlediğim kuzenimle moral depolama arzusu...
Şehir çok değişmişti, teyzem çok değişmişti ama gene oradaydılar ya...
Samsun-Ordu-Trabzon hattında eşsiz 3 gün geçirdim. Ruhum dinlenirken yoruldu, yorulurken dinlendi. Karman çorman da olsam her zamanki gibi yeme fırsatları ayağıma gelmişken kaçırmadım, 3 günde 1 kilo alıp döndüm. Adana ve K.deniz hattı yemede yarışırlar. Bu kadar iştahlı bir halk olamaz, yemeyi ve yedirmeye bayılıyorlar. İş arkadaşlarım SS ve KK'a bu seyahatte gösterdikleri ilgiye teşekkürler...
İşte Samsun'a iner inmez yaptığım kahvaltı, tereyağlı guymak'lı!
İşte Samsun'a iner inmez yaptığım kahvaltı, tereyağlı guymak'lı!
Of bu sütlaç aklıma geldikçe.....
Teyzecim, kuzenlerim sizi seviyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder